اردو

سلام!!!

آقا جاتون خالی پنجشنبه  رفتیم اردو. عجب اروییییییییی بود خداییش.
( اونایی که نیومدن دلشون  بسوزه !)

برای بچه هایی که تو اردو بودن شعر زیر آشناست. نوشتم که هم یاد بگیرین برای دفعه دیگه ، هم اینکه یه کم خاطرش زنده بشه!

تو این زمونـــــــه      عشق نمیمونـــــــه
عاشقی و عشق چیـــــــه     وفا کدومـــــــــه
رفتــــه محبت   غم شده عادت
جدا رفیق    کجا یه دوست       کجا یه همدم
گلی تو دنیا         پیدا نمیشــــــه    گل رفته خار اومده        وفا چی میشــــه
در آقوش باد    من رفتم از یاد
سکوت این قلب شکستم شده فریاد
حالا وایییی  وای     وای وای وای   
حالا وایییی  وای     وای وای وای 

ـــ در ضمن اگه به معنی شهر هم دقت کنید خیلی پر معنی و قشنگه ! 
نکته : و با توجه به اینکه این شعر ماله حدود  ۳۰سال پیشه ( اگه اشتباه نکنم! دقیقش رو باید از آقا جان پرسید ) این نکته به ذهن میرسد که:
 تو اون زمونه هم
 عشق نمیمونده ، عاشقی و عشق و وفا نبوده ، محبت نبوده ، غم عادت بوده ، معلوم نبوده که رفیق و دوست و همدم کجایند ( باید آز آقا جان بپرسیم شاید بدونه که کجایند!؟)،و...
البته احتمالا میزان کمبود خیلی چیز ها با الان خیلی متفاوت بوده!

           حالا    وایییییییییییی  وای    وای  وای  وای


مرسی... ، خدانگهدار!!!